Oost-souburg 12 februari vandaag een midweekse wedstrijd tegen de buren. Deze wedstrijd kon op 1 februari helaas geen doorgang vinden omdat er te veel afwezigen en blessures waren. Gelukkig is het voor beide partijen geen wereldreis en kon deze wedstrijd vandaag doorgaan.
Door de weeks beschik je niet over de 4 studentendames, dus er moest een beetje geschoven worden. Naast de vaste dames waren er twee opvallende namen, Ellen W maakte haar rentree in de basis bij Atlas 3 en voor Iris was het zelfs haar debuut. Beide dames lieten zien dat korfballen net is als fietsen, even wennen maar je verleerd het zeker niet.
Met in de basis Ellen W, Esther, Sivar en Lucas en verdedigend Eric, Ricardo, Diane en Tjalke gingen we op zoek naar een goed resultaat. Onze laatste man kwam als eerste op het veld, in ons eigen stadion, maar ja we speelden uit. Hier hadden we dus niets aan.
Fortis klapte er direct wel op, en scoren moet dan ook gebeuren. Dit deden wij niet en fortis wel, de 2-0 was al snel een feit. Hierna was het Eric die zijn “oude liefde” op een goal tegen trakteerde, de 2-1. Deze score bleef toen ongeveer 20 minuten op het bord staan. Het vak van Sivar had de controle, maar na een tijdje houd je het toch niet tegen, de 3-1 viel. Fortis ging door en het mooiste moment van de wedstrijd brak aan. Hoe het ging weet niemand, maar er viel een zogenaamd “belgisch” doelpunt. Mocht u niet weten hoe dit is, je gooit de bal van onder door de korf en hij valt er van boven weer door. Maar dan de grote vraag, telt dit doelpunt. Instinctief denken we van niet en de protesten zijn daardoor heftig. Later zal na een spelregelcheck dit ook blijken, maar dit is zo uitzonderlijk dat we dit de scheidsrechter niet kwalijk kunnen nemen. De credits moet je maar geven aan de doelpuntmaakster. Samantha, als je dit leest het was een prachtige goal, voortaan liever niet meer tegen Atlas maken. Hierna viel ook de 5-1 en leek dit al een uitzichtloze situatie te worden. Maar goed er is nog tijd genoeg in de 2e helft natuurlijk. En voor rust is het Ricardo die eigenlijk moet afleggen maar hem zelf gewoon maakt.
Na rust komen er wat andere mensen in het veld Leinko lost Ricardo af, Iris Ellen W en Ellen J Tjalke. Weer even wennen aan elkaar, maar de jacht is wel geopend. En dan weer een mooi moment. Het is Sivar die ons terugbrengt tot 5-3. En op eens is alles weer open. Mooi om te zien dat Sivar naast fit ook weer scherp wordt, hier kunnen wij nog veel leuks aan gaan beleven. De wedstrijd kabbelt door en Fortis scoort weer. Maar soms zijn ze ook iets te gretig aan de lijn waardoor onze mensen vrij komen te staan. Diane profiteert hier optimaal van en de score is 6-4. Er is nog niets aan de hand. Leinko heeft zijn vizier op scherp staan en maakt de 6-5 vanaf de vrije bal. Maar hierna breekt er iets, we gaan veel te gehaast spelen en krijgen wel kansen op meer, maar deze worden slecht uitgespeeld. te veel ballen vliegen over de lijn of komen in de handen van de tegenstander. Om Fortis nog te verassen en het tij te keren brengen we Jolien nog als laatste troef, maar helaas. Aan haar inzet zal het niet liggen, ook de schoten in de rust vlogen erin, dus die eerste goal zal snel komen! Fortis is de 2e helft constanter en loopt langzaam weg naar de eindstand van 9-5.
Jammer, hier was meer te halen in mijn ogen. De 2e helft hadden we beter gemoeten, maar je moet het goede verdedigen combineren met scoren, dat moet ook gebeuren en dat deed het niet. Zoals al eerder gememoreerd was het verdedigende spel van Sivar, Lucas Ellen W en Esther ( 2e helft Iris en Jolien) geeft ons goed hoop voor de toekomst. En die toekomst is al snel. Morgen wacht ons Scheldevogels. De heenwedstrijd was 13-13 ( u weet het nog wel, die strafworp in de laatste minuut..) Wie weet wat we morgen nog pakken tijdens een mooie middagwedstrijd (11:50).
De score prijkt lang op de borden, dus tijd genoeg voor een foto hiervan tijdens de training van de selectie. Het is Valentijnsdag terwijl ik dit post. Vanuit Atlas, spread the love.