Ritthem, 18 mei 2019 Wat valt er te zeggen over deze zaterdag?!! Voor Atlas bijna een zwarte te noemen, voor nederland een historische dag natuurlijk. Maar goed, laten we het in den beginne maar even bij onze eigen club houden. Vandaag zijn er 6 wedstrijden, Atlas F2 mag het opnemen tegen TOP F5. Atlas F1 tegen Fortis F3 en Atlas D tegen Volharding D De F jeugd doet het best aardig. Beide teams verliezen met de kleinst mogelijke marge ( 9-8) en (5-6). Vooral Atlas F1 komt goed terug na een 0-5 achterstand. Zouden er meer onmogelijke inhaalraces toch mogelijk zijn deze week? Atlas D heeft het zwaarder. Uit naar Volharding wordt er met maarliefst 20-2 verloren. Het lengteverschil is dusdanig groot dat hier geen houden aan is voor Atlas.
Voor mij persoonlijk was het weer een flink weekje regelen. Op vrijdagavond horen we dat een van onze teamgenoten geveld is door pfeiffer. U weet hoogstwaarschijnlijk wel waar deze ziekte vandaan komt? Je kunt natuurlijk een charmante casanova zijn, maar dan moet je af en toe wel op de blaren zitten. En ja hoe kom je weer van deze ziekte af, dat is meestal een lang traject. Maar deze stoere jongste Koppejan is duidelijk, ik kan gewoon spelen. Doorgaan tot het bittere einde, een instelling waar ik persoonlijk wel van houd. Vrijdagavond hoor ik u lezen, wat was er dan te beleven. Vandaag waren er 16 man naar het zapterrein afgereisd om hier een prison break te doen. Een leuke ervaring, waarbij stressbestendigheid, tactiek en fysieke kracht samenkomt. Een voordeel is als je dit al eens gespeeld hebt, helaas kwam dit niet in elk groepje naar buiten en slikte de torenhoge favorieten ( Evi O, Jeroen, Benjamin en Leinko) een pijnlijke nederlaag. Voor 3 van hen zou het niet de pijnlijkste zijn van het weekend. Moe maar voldaan verplaatsen we ons maar naar het lokale terras om daar een grondige evaluatie te starten. Uiteraard wordt de aankomende tegenstander nog even besproken. Laten we eerlijk wezen, we staan er niet voor zoals Duncan, dus het gaat een zware kluif worden. We hopen bij de senioren misschien op 3 of 4 punten.
Na een (goede) nachtrust die voor sommige toch wel wat weinig uurtjes in beslag had genomen worden we wakker en maken we ons op voor de middagsessie. Vandaag trappen we af met Atlas 2- Seolto 2. De nummer 4 tegen de nummer laatst. Maar dit zegt niet veel, vorige week snoepte Seolto nog een puntje af van de nummer 1 Swift. En een geit in het nauw maakt rare sprongen zeggen ze wel eens. Ik mag hier zelf als arbitrage fungeren. Het is een mooie wedstrijd voor Atlas 2 waarin ze de betere ploeg zijn. In mooie zwarte shirts knokt Atlas voor wat het waard is en dat is net wat meer dan Seolto. Beide teams missen aardig wat kansen en de eindstand van 14-11 had hoger moeten uitvallen aan beide kanten. Seolto berust in het feit dat ze nu zo goed als zeker gedegradeerd zijn. Later op de middag is het ook aan het vlaggenschip van Seolto om te degraderen. Een verslag volgt helaas niet. Hierna is het Atlas 3 die mag fungeren in een horrorfilm. Blauw wit heeft vandaag een goede mix van routine en jeugdigheid meegenomen en is niet van plan om punten cadeau te doen. Met in de aanval Laurens ( direct door na het 2e) Dave Elmar en Do en in de verdediging SIvar, Lucas, Diane en Rosalie gingen we er tegenaan. Ik zet mezelf op de bank en knipper eens met mn ogen. 0-4 is het na 4 aanvallen van Blauw-wit. De heren hebben vrij spel en gooien er dan ook alles in, of vangen alles af en stellen de dames zo in staat om te scoren. Atlas stelt er bar weinig tegenover en laat zich gewillig afslachten. Bij 0-11 komen de eerste foto’s al op facebook van de tegenstanders. Voor Rosalie het moment om dan maar iets terug te doen via het schot. De rennerscapaciteiten van Dave worden vandaag op de proef gesteld, maar af en toe klopt hij zijn tegenstander en ook hij mag tot score komen. 2-13 is dan ook de ruststand.
Ik ga me maar warmschieten, hier is vandaag niet veel aan te doen lijkt me. De 2e helft kan alleen maar beter zijn en dit is dan ook wel een beetje zo. Al is de scherpte er wat minder natuurlijk. De heren blijven levensgevaarlijk. Helaas staat Benjamin te coachen en niet in het veld, want dan was er iedergeval één heer die direct de handdoek gegooid had. Maar goed, we missen vandaag gewoon te veel kwaliteit om ook maar een moment ergens aanspraak op te maken. Het is afvinken dat deze wedstrijd weer gespeeld is en dat is jammer, maar in deze situatie is het maar even zo. De zon breekt nog door, dus het wordt ook nog warm. Veel drinken dus. Gelukkig is de bidon van Lucas duidelijk zichtbaar een stukje weggezet van het krat van Atlas, we kunnen in dit stadium niet meer mannen missen natuurlijk. Overigens klinkt dit natuurlijk ook niet echt stoer, pfeiffer gekregen door drinken uit een bidon van een ander. Maar dit geheel terzijde. Atlas scoort er nog 3 en Blauw wit 8 in de 2e helft. 5-21 de eindstand.
Scores Atlas: Rosalie 2, Diane, Dave en Leinko 1.
Nou, dit kan alleen maar beter gaan zo moet je maar denken. En gelukkig is het vanavond SWIFT wat al naar Ritthem komt, dit is een team wat ons meer ligt en wat zeker een leukere wedstrijd op zal leveren. Op het veld wonnen we 2 maal gelukkig van ze, in de zaal waren er minder kansen. Hopelijk trekken we de zaal lijn door. Zaterdag wacht ons de 2e confrontatie met Blauw-wit. Ik kan u vast verklappen dat ik een (best groot) konijn getoverd hebt die zomaar eens een cruciale rol in deze wedstrijd kan gaan spelen. Ik verwacht geen 5-21 uiteraard meer, maar de bookmakers houden het op een (kleine) overwinning van Blauw-wit. We gaan zien wat voor trucs we nog kunnen uithalen op een groot grasveld. Hierna Atlas 1. Al spelend met een schare kleine kinderen die rond het veld staan probeer ik het te volgen, maar ik zie dat ook hier Atlas het moeilijk heeft, het resulteert uiteindelijk tot een flinke klap op de billen. 19-30. Jos was aanwezig en heeft dit op zijn eigen creatieve manier verwoord: De zaterdag voor Atlas 1: Zero points De bookmakers waren verdeeld en dat is begrijpelijk. Atlas en de tegenstander van vandaag DVS ’69 hebben beiden acht punten. Atlas won in Hendrik Ido Ambacht met 14-15 en we hebben het voordeel van een thuiswedstrijd. Iets voor vieren fluit scheidsrechter Martijn De Bel voor de eerste keer. In de basis vandaag opnieuw Joris en Laura.
De score wordt na 28 seconden geopend door DVS ’69, in de derde minuut maakt Tim gelijk. Met een schot van Fenna komt Atlas op voorsprong, even later is het 2-2. Tim scoort uit een vrije bal, met een doorloopbal van de gasten is het weer gelijk, een minuut later komen zij op voorsprong: 3-4. Stephan maakt in de 13e minuut gelijk, een vrije bal brengt DVS ’69 weer aan de leiding. Evi brengt de stand op 5-5. Tot nu toe is het scoreverloop naar verwachting. Na de time-out scoort DVS ’69 maar liefst zeven keer op rij, Atlas komt er niet meer aan te pas. We spelen 22 minuten als Tim scoort, maar daarna gaat de ploeg uit H.I. Ambacht lustig door met scoren, het wordt 6-15. Joris en Fenna weten de korf nog te vinden, maar het verschil blijft acht punten. Thomas (terug na en verblijf van vijf maanden in Canada) vervangt Joris. Met een doorloopbal maakt Evi de 9-17, waarna voor de rust DVS nog tweemaal scoort, ruststand: 9-19.
Atlas lijkt, zoals dat heet, goed uit de kleedkamer gekomen te zijn. Met een strafworp, een schot van Tim en een vrije bal van Niek wordt het 12-19. De doelpuntenmachine van DVS lijkt te haperen. Pas na ruim tien minuten scoren ze. Via Thomas wordt het 13-20, Niek brengt met nog een kwartier te spelen de stand op 14-21. Na een tegendoelpunt volgt een treffer van Tim. Er wordt door Reinoud nu van vak gewisseld om de aanvalskracht wat te vergroten. Fenna benut een stip, Evi laat de 17-25 aantekenen. In de slotfase krijgt Atlas van scheidsrechter Martijn De Bel nog twee strafworpen mee, benut door Tim en Fenna. DVS ’69 jaagt op dertig treffers en dat lukt ze nog ook, eindstand 19-30. Een onverwacht forse en pijnlijke nederlaag voor Atlas.
Zoals de naam aangeeft is DVS opgericht in 1969, voortgekomen uit de korfbalvereniging ASA. Dit jaar bestaat de vereniging dus 50 jaar. Op deze zaterdag heb ik de naam maar omgedoopt in DVS’30. Volgende week een nog belangijker wedstrijd tegen ADO uit ’s Gravendeel. Dat waren dus ‘zero points’ voor Atlas 1, Duncan haalde er heel wat meer en zo won Nederland na 44 jaar het Eurovisiesongfestival weer eens. Ik zag hem optreden op de tv in het clubgebouw, het geluid stond uit. Ik wilde thuis naar de puntentelling kijken (meestal het hoogtepunt van het festival), maar verzadigd door friet, kroketten en vooral bier viel ik in slaap. Ik droom van minstens zes punten voor Atlas 1 in de komende drie wedstrijden. Maar ja, wie zingt ook weer ‘Dromen zijn bedrog’? Aan de andere kant moet een mens, een korfballer blijven dromen. Scores: Tim 7, Fenna 4, Evi 3, Niek 2, Joris, Stephan en Thomas 1.
Ook ik sluit de dag af met Duncan, het is inmiddels al ruim zondag, maar ik weet mn ogen open te houden en in velde groepsapps merk ik toch dat het songfestival erg leeft. We winnen het en misschien is 2019 wel een legendarisch sport en speljaar voor Nederland. Duncan, Tom, vrouwenvoetbal. We gaan het allemaal zien. En ik u hopelijk vanavond om 19:15. We kunnen echt beter, dat beloof ik u.