Do ore die, de death of the gladiols, vandaag moet ut gebeuren. Nou ik kan nog wel even verder gaan. Zo staat het er vandaag voor voor de meeste Atlas teams. Bij sommige is het niet zo heel erg natuurlijk ( lees Atlas 3) maar je wil toch altijd voor het hoogst haalbare. Maar Atlas 2 moet vandaag gewoon winnen, anders zal er alleen nog een theoretische kans zijn om de degradatie af te wenden.

Voor mijzelf en Atlas 3 staat de ontmoeting met TOGO 3 op het programma. 3 weken geleden gingen we hier na een spannende strijd erop met 8-15. Vandaag zou dit wel anders moeten. Maar het was vandaag lastig, door blessures en afmeldingen missen we vandaag Laurens, wessel, Sara en Feline. Om alles toch rond te krijgen word gebruik gemaakt van “den” Dave. Gelukkig dat de flexibiliteit hoog zodat het altijd toch door kan gaan. Atlas 3 is helaas de laatste weken uit vorm. Maar zoals ooit een wijs man vertelde: “vorm is als de wind, dit kan ineens weer terug zijn”. Hierop hopen we dan maar vandaag. Stipt op tijd vertrekken we naar Goes, hier aangekomen blijkt dat Leinko vandaag naast zijn vorm ook zijn schoenen vergeten is. Gelukkig loopt het erg uit en wordt er een extra ritje met de Altea gedaan. Eentje die oom agent niet zou waarderen, maar goed Atlas is een rijke vereniging dus een boetetje meer of minder malen we niet om. 20 minuten voor tijd is hij terug en kan gelijk het tactische plan vertellen. Grotendeels bestaat dit uit meer scoren dan de tegenstander, iets wat essentieel is in het hedendaagse korfbal. Lokale Sven van Beeks bestaan niet in de korfbalwereld, dus je zult het zelf moeten doen.

Met vandaag in de aanval Tjalke, Emmy, Dave en Sivar konden we beginnen. In de verdediging was het aan ricardo, Leinko, Elmar en Rosalie om de goals tegen te houden. Het begin van Atlas is best aardig. Vanaf de verdediging ziet het er goed uit, maar dan gebeurd het. Het is zo’n moment waarvan je weet dat het gaat gebeuren maar als het dan gebeurd is het toch een groot feest. Tjalke legt aan en scoort haar eerst goal voor Atlas. Erg leuk natuurlijk, en een belangrijke openingsgoal. Haar vriend is hierdoor geïnspireerd en knalt er een goede verdedigende overneem actie achteraan. Helaas vind de scheidsrechter van niet en geeft hiervoor een strafworp tegen. Een smetje direct aan het begin, de 1-1. Maar Atlas recht de rug en via Leinko komen we op 1-2. Togo is het met de 2-2 en het spelletje begint weer opnieuw. De eerste helft is een goede, waarbij Atlas het best bij kan benen. De goals komen uit verassende hoeken via Dave en Sivar. Maar het echte killer instinkt ontbreekt en we lopen langzaam achter de feiten aan.

Met rust is het 10-6. 3 wissels in de rust. Dave heeft zich de longen uit het lijf gelopen en wisselt met Lucas een renner voor een renner, dat moet goed komen. Tjalke en Emmy wisselen voor Daphne en Diane. TOGO begint de overhand steeds meer te krijgen en Atlas doet te weinig. Verkeerde kansen worden gepakt en ook nog eens te kort geschoten. Zo komt de verdediging onder te veel druk te staan die ze uiteindelijk te veel wordt. Zoals wel vaker dit seizoen vind ik ons niet zoveel minder als de stand doet vermoeden, maar hiervoor koop je vrij weinig. Hoewel Daphne en Rosalie toch laten zien hoe gemakkelijk het is om te scoren uit een mooie aanvaal. Helaas is het stiekem toch structureel aan het worden dat we te weinig scoren. De eindstand geeft namelijk 20-10 aan. Was het dan slecht.. Nee dat niet maarliefst 8 verschillende doelpuntenmakers vielen er te noteren. Dave die excelleerde en scoorde. Tjalke was goed en Sivar die voor deze wedstrijd slechts eenmaal gescoord had en nu 3! Ook Emmy weer dodelijk vanaf de strafworpstip. Maar uiteindelijk 2 sprintjes 5-5 10-5 en 12-8- 18-8 die ons de das omdoen. Maar we missen gewoon de afmakers. Kansen creeren doen we genoeg maar op dit moment niemand die even er 4 of 5 per wedstrijd inlegt zodat je bij kan blijven. Maar zoals al eerder vermeld. Het geluk en de vorm, je kunt ze zomaar weer hebben. Scores Sivar en Emmy 2. Tjalke, Dave, Leinko, Daphne, Rosalie en Diane 1

We berusten maar in het feit dat iedereen van iedereen kan winnen met een goed dag en kijken wat de rest van de vereniging doet. Atlas 2 bijvoorbeeld: Helaas, de prestaties zijn wat minder maar ook de bereidheid tot verslaglegging. We zullen er maar niet meer woorden aan vuil maken. Ondanks zelfs de pogingen van Jos die niets wil verklappen omdat er nog een verslag volgt… Atlas 1 dan maar. Ook zij zitten in zwaar weer na wat nederlagen, al is het seizoen al geslaagd na de snelle handhaving. De koploper wordt dan ook niet op een nederlaag getrakteerd. Maar het verslag is hoopgevend:

Toch nog tevreden na Twist Vandaag de laatste uitwedstrijd voor Atlas 1. Na het, zoals u wilt, krokus-, carnavals- of wintersportreces zijn er in maart nog drie thuiswedstrijden. Atlas 2 speelt om 16.00 uur tegen Excelsior 5. Nu ligt Delft, in de buurt van Vlaardingen waar het eerste moet spelen, een mooie gelegenheid om ons tweede team aan te moedigen. Bij binnenkomst in de hal is het 0-2 en we zien Atlas uitlopen tot 1-5. Maar daarna verdwijnt de voorsprong als sneeuw voor de lentezon. Lees het verslag, ik meld alleen de einduitslag: 20-12. Door de stedelijke jungle van de Randstad rijden we naar Vlaardingen voor de wedstrijd tegen Twist 1. Een vleugje herkenning als we de oude Sporthal Westwijk binnenkomen: er ligt een houten vloer. Twist is een in 2015 opgerichte fusievereniging tussen de korfbalverenigingen Oranje Nassau en Spirit en de handbalvereniging HKV. In 2016 sloot ook KV Vlaardingen zich aan, waardoor de vereniging nu zo’n 500 leden telt. De thuiswedstrijd tegen Twist werd met 17-24 verloren en Twist is samen met Juliana koploper. Er tegenaan, dus. Na het voorstellen onder het motto ‘licht uit, spot aan’ beginnen we tegen half acht aan de klus onder leiding van scheidsrechter van Deursen. Al na acht seconden valt het eerste doelpunt voor Twist, Evi maakt gelijk. Na de 3-1 is het Lenn die scoort uit een korte kans. Een overtreding van een Atlasspeler, de scheidsrechter fluit door. Dan krijgt Fenna een stip mee, die Tim verzilvert. Na een gemiste strafworp wordt het 5-3. Als Lenn raak schiet van achter de korf en Evi van afstand is het na zestien minuten spelen gelijk. Via een strafworp komt de thuisploeg weer een puntje voor, Tim maakt gelijk. Uit een korte kans wordt het 7-6, Ben schiet van grote afstand raak. Weer herhaalt zich het scenario: Twist komt op een punt voorsprong, Tim maakt de 8-8, nog een minuut of zes tot de rust. Binnen een minuut vallen twee tegendoelpunten, Stephan benut een korte kans: 10-9. Het is zaak de stand voor de rust op zijn minst gelijk te trekken, maar we zien in de slotfase de Vlaardingers nog tweemaal scoren, ruststand 12-9. Na de rust schiet Ben van grote afstand raak, daarna scoort Twist tweemaal, het is 14-10. Na acht minuten wordt Ben, die nog last heeft van zijn op 26 januari opgelopen blessure, vervangen door Niek. Die krijgt een stip mee, Irina scoort. De aanvallen van Twist zijn effectief, de achterstand loopt op tot zes punten. Irina en Niek brengen de stand op 17-13, maar met twee schoten loopt de voorsprong van Twist weer uit. Irina benut een strafworp en Lenn scoort via een afstandsschot. Nog acht minuten te spelen, vier punten achter. Na de 21-15 weet Irina uit een korte kans te scoren, Evi tekent voor 21-17 en in die stand komt in de resterende twee minuten geen verandering meer. Reinoud verklaart bij vlagen te hebben genoten van het spel van Atlas, hij ziet het oude spel weer terug met lange ballen en veel kansen. Helaas worden er nog teveel kansen gemist. Toch overheerst de tevredenheid afgezet tegen het optreden van vorige week in Souburg. Voor de warme hap hoeven we niet ver te rijden, we nemen bezit van de Mac in Vlaardingen. Na een ochtend op het veld, we hebben o.a. Ron geassisteerd bij het plaatsen van borden, en een paar uurtjes op de houten bank, smaakt de hap. Wel dreig ik te verdrinken in de beker cola. Op de terugweg heb ik kennis gemaakt met een groot aantal Nederlandse artiesten, waar een klein land groot in kan zijn. “Vandaag hebben we bij Twist, dat kon u lezen de boot gemist. Dat was vanzelfsprekend even balen, op 9 maart tegen Juliana in de Belt hopen we de punten wel te halen”. (geïnspireerd door onze Hollandse tekstdichters). Scores: Irina 4, Evi, Tim, Lenn 3, Ben 2, Niek 1, Stephan 1.

Nu wordt het toch een seizoen dat als een nachtkaars uitgaat, dit is erg zonde te noemen. Maar niet getreurd, nog maarliefst 3 thuiswedstrijden waarin ieder geval naast de punten ook de gezelligheid meegepakt kan worden dan maar, wie weet als de geest en de vorm ineens terugkomen…