Zaterdag 5 februari. Het was eindelijk zo ver. Na een pauze van anderhalve maand mochten vandaag ook de senioren terug lost voor het “eggie”. 4 wedstrijden stonden vandaag op het programma en het stomme toeval was dat alle tegenstanders vanuit Zeeuws Vlaanderen (2X Zaamslag en 2X Luctor) komen. Alleen de verhouding was 3 maal thuis en 1 maal uit. In de voorafgaande week was het weer alsof er geen lockdown geweest was, de hotline tussen de wedstrijdsecretaris en de trainer was weer dagelijks aanwezig. Atlas 1 kon helaas niet doorgaan omdat Seolto 1 geen spelers had, maar mede daardoor zaten Atlas 2 en 3 wel iets ruimer in het velletje.
Dat ruimer in het velletje gaan we de komende weken hopelijk wel merken, deze “transferwinter” heeft atlas geen windeieren gelegd. Over de hele linie mogen wij maarliefst 5! Nieuwe dames verwelkomen op het trainingsveld. Of en hoe deze allemaal bij atlas gaan spelen laat zich nu nog even raden, maar ik ben hier persoonlijk natuurlijk zeer content mee.
De dag begint voor mij persoonlijk met wat hollen en vliegen. Ik mag vandaag gaan werken. Ah eindelijk een echte baan gevonden hoor ik u denken. Dit valt tegen, maar als er wat updates zijn moet er iemand even langs het fort om te kijken of alles nog werkt. Dit blijkt zo te zijn en ondertussen zie ik het eerste sportieve hoogtepunt van de dag, goud op de 3000 meter voor Nederland. Na wat boodschappen bij een winkel met een geel logo haast ik mij naar de eerste klus voor mij van de dag. Het fluiten van Atlas C- Zaamslag C. Onderweg bereikt mij het bericht dat atlas F vandaag nog niet wakker was en met 1-7 de boot (tunnel) was ingegaan tegen Luctor F. Ik kom aan in een lege sporthal, het coronaspook heeft ervoor gezorgd dat er bij de buren ook wat wedstrijden niet door kunnen gaan lijkt me. Nadat Ellen bereid was om de zaalwacht over te nemen konden we beginnen. Ik denk dat ze met een grote trotse glimlach op haar gezicht gezeten heeft, want ze ziet haar zoon direct de eerste 2 schoten die die neemt erin knallen en zo de 2-0 maken. Zaamslag heeft ook wel wat kansen, maar atlas pakt net wat meer door en heeft wat geluk in de afronding. Zo lopen ze gedurende de wedstrijd langzaam weg naar nog een grote overwinning van 9-3.
Terug in de vierwieler, even naar huis resetten en op naar het hoofdgerecht. Het is ondertussen rond 14:40 en ik probeer natuurlijk te kijken of er nog informatie te ritselen is. Reserve Sivar voorziet mij van af en toe een tussenstandje en daar wordt ik niet zekerder van 3-5, 5-7 Atlas 2 komt nog niet echt los in de 1e helft. Uiteraard kun je niet weer een uitslag als de heenwedstrijd (waarbij het na 10 minuten al 8-0 voor atlas stond en de wedstrijd al snel gespeeld was) maar de verwachting is toch dat dit een gemakkelijke middag zal zijn. Zeker omdat wij de tegenstander enigszins verzwakt hebben doordat Marjolein Wisse tijdens de winterstop de overstap gemaakt heeft naar Atlas. Direct haar eerste duel tegen haar club, pikant natuurlijk maar dan ben je er maar vanaf. Na rust hoor ik niets meer van Sivar, hij is gaan korfballen namelijk ( wat are the odds). Zijn inbreng zorgt ieder geval voor een schokeffect, want atlas gaat de kansen beter afmaken en loopt uiteindelijk weg naar een gemakkelijke uitslag (11-21). Tussenstand 2-1 voor Atlas.
Even smikkelen en op de stalen ros, op naar het hoofdgerecht voor vandaag Atlas 3 – Zaamslag 2
een wedstrijd die we in het recente verleden al vaak hebben gespeeld en eigenlijk vaak weggeschoten zijn. Vandaag willen we het tij eens keren en laten zien dat we tegenstand kunnen bieden. Zowel bij Atlas als Zaamslag is het natuurlijk een grabbelton qua mensen wat er gaat spelen. Atlas had vandaag Stephan en Joris terug in de gelederen naast Lucasa laurens en Leinko. Bij Zaamslag was het bijelkaar geraapt team nog groter, want tot mijn verbazing zie ik een dame die ik smiddags nog mocht fluiten uit Zaamslag C. Affijn we denken dat hier vandaag kansen liggen, dus we gaan er tegenaan. Met in de aanval Stephan, Lucas, Jolien en Feline en in de verdediging Joris, Laurens, Diane en Ellen gaan we om 1830 er tegenaan.
Atlas is het scherpst aan de wedstrijd begonnen en klapt er goed op. Het is Feline die de score vandaag opent . vooraf gaf ze aan om vandaag 10 keer te gaan scoren, dit lijkt me uiteraard wat grootspraak, maar ja als je direct begint, waar gaat het dan eindigen. Ook stephan luid zijn rentree op met een goal en atlas maakt de 2-0. Ook zaamslag komt los en het spel gaat op en neer. Vanaf de bank zie ik mooie goals van Joris en de ontketende Diane. Ook zie ik dat we het lastig hebben met de scherpe heren. Maar het belangrijkste is dat we vandaag hier dichter op zitten. Goals maken ze nog, maar geen schoten meer zonder druk of zonder dat ze hiervoor gewerkt hebben. Dit lijkt me het grootste winstpunt van deze wedstrijd die zich aardig ontwikkeld. 7-3 is de grootste voorsprong, maar Zaamslag komt terug tot 8-7. 9-7 zou lekker zijn via de stip, maar deze wordt gemist door Joris. Maar goed, als je in de volgende aanval hem maakt dan telt dit alsnog. In de laatste 2 minuten vallen nog 3 goals waardoor de ruststand 10-9 is.
1 wissel in de rust, Leinko komt voor Joris. Emmy mag nog even op de reservebank blijven zitten, ze houdt zich warm en zal gedurende de 2e helft ons komen versterken. De 2e helft is ook van een mooi niveau. Atlas blijf voorkomen, maar aan het einde zakt het net wat weg. Grote kansen worden gemist en we gaan het hierdoor net niet redden. Misschien het aantal trainingsuren wat je mist dat je dat aan het einde toch gaat opbreken, wie zal het zeggen. Een cruciale stip tegen breekt ons verzet en op 16-18 is het de uitstekend leidende scheidsrechter Koppejan (welke, hoor ik u denken: De kleinste) die voor het laatst fluit.
Mooie pot, helaas niet gewonnen, maar dit had in mijn ogen wel gekund als de kansen waren afgemaakt. Ook Zaamslag gaf aan dat ze genoten hadden van deze pot, en dan is meedoen toch belangrijker dan winnen. Om maar eens in de mooie gedachte van het beginnende olympische toernooi te blijven. Ik vrees wel als ik nog 3 van deze wedstrijden speel dat dan mijn gedachten wel anders zijn, maar voor nu is het prima. Weekje rust en dan tegen de buren van Fortis 6. Altijd een clash met oud gedienden die nog zeer zuiver voor de dag kunnen komen, met alle coronaperikelen zullen we zien wat voor teams hier staan en waartoe dit gaat leiden. De wedstrijd is om 19:05, dus 18:00 de piepers op tafel en dan kunt u op het gemakje vertrekken.
Rest me nog de scores: Diane 5, Stephan en Joris 3, Feline en Lucas 2 en Leinko 1