11 september – wat een dag voor de gemiddelde korfballer. Na een stop van 11 maanden mogen we weer de wei in. Het maakt niet uit of je dan inmiddels 35 bent je gaat der altijd weer volle bak tegenaan. Terugkijkend op deze periode was het eentje van weinig hoogtepunten natuurlijk. Lockdowns besmettingen IC cijfers je, vrolijker wordt je er niet van. Ook passeerde de datum 19 augustus eentje die in vele korfbalharten ook zwart gegrift zal staan. Mocht je ergens meekijken, we hopen dit jaar je volle bak van wedstrijden te kunnen voorzien Johnny.

Door het hele land zijn er ongeveer 228 terugtrekkingen van breete-korfbalteams de afgelopen weken. Dit heeft uiteraard nogal zijn impact, zodoende moest er op maandag de gehele competitie  van Atlas 3 nog omgegooid worden. Dit ging bij de wedstrijdsecretaris gepaard met een aantal woorden en gedachten die ik u hier niet met u zal delen, maar goed alles is toch alweer bijna voor elkaar.  Het nieuwe programma gaf aan een thuiswedstrijd om 12:00 tegen Fortis en omdat dit origineel een uitwedstrijd tegen Blauw-wit was hadden we hier dan ons eerste voordeel van de nieuwe indeling al wel weer te pakken. Het regelen van dames had wel wat voeten in de aarde, maar uiteindelijk waren er toch 5 dames fit genoeg om te beginnen, en zoals u misschien weet is dit er nog eentje te veel.  Onder de leiding van Andre Ovaa begonnen wij om 12:00 met een lekkere pot korfbal. In de basis  stonden vandaag Jordy ( verdienstelijk debuut) met andre Diane en Dominique. In de verdediging was het aan Lucas, Leinko Mandy en Jolien om goals tegen te houden. Dit lukte aan het begin aardig, want het was Atlas dat in de persoon van Diane 2 goals maakte. Fortis hielt de 2e bal achter, maar dan neem je een risico met een vrijstaande Diane en dat was toch echt te groot. Helaas had het verdedigingsvak het erg lastig met de druk die Fortis gaf en maakte het spel veel te groot, gevolg was te traag spel en veel eenschots-aanvallen. Het was dan ook wel duidelijk dat Fortis terug kwam in de wedstrijd. Maar gelukkig liet het verdediging vak ook weinig door en bleef het wat stuivertje wissen hierdoor. 3-2 door een schot van andre, maar toen was het Fortis met de tussensprint naar 3-5. Maar gelukkig was daar weer diane met een goal 4-5 die de ruststand aangaf.

Het was duidelijk waar de sleutel lag, maar los het maar eens op. En doordat Jolien ook nog wat luchtproblemen had moest Evy eerder dan gedacht haar rentree maken.  Dit deed ze overigens prima. Het was andre die de 5-5 via de vrije bal maakte. Na de 5-6 kwam in de 13e minuut van de 2e helft pas de eerste goal van het verdedigingsvak. Lucas Tjoppejan deed zn naam eer aan en tjopte er eentje in.  Het was weer aan Andre om een voorsprong op de borden te schieten. Fortis liet dit niet gebeuren en bracht wat routine in en in de 19e minuut stond het weer gelijk. Hierna weer Lucas die een goal maakte en toen ging het toch echt spannend worden. Atlas was wel leeg maar hielt het vol. Helaas tot 3 minuten voor het einde en de 8-8 viel nog.  Spanning aan 2 kanten, opwinding bij duels, alles zat er nu wel in. Helaas bleef de winnende uit en was het 8-8 aan het einde.

Alles beschouwend een gewonnen punt. We speelde vandaag met 3 dames die opgeteld 10 jaar niet gekorfbald hadden en Diane die een week ziek was geweest. Logisch dat de pijp aan het einde dan wel op is maar dan sleep je er toch nog een resultaat uit, iets wat iets is om erg trots op te zijn. Dit kan alleen maar beter. De volgende wedstrijd is pas 2 oktober tegen TOP, dus nog genoeg tijd voor ons en partijleider Flip om hier nog wat moois te gaan creëren. We houden u natuurlijk op de hoogte van mooie( of soms lelijke) wedstrijden. Rest mij u nog te verblijden met wat mooie feiten:

Van de 16 goals waren er 15 schoten en één vrijebal ( wat toch ook wel een schot is). Tekent toch een beetje luie korfballers denk ik.
2 van de spelers van Fortis wonen dichterbij het veld dan alle spelers die vandaag bij Atlas in de basis stonden. Toch een beetje zonde.

Rest mij nog de scores: André en Diane 3, Lucas 2.